Bir oyuncağın gözlerinden hiç tanımadığınız bir hanede yaşamak ister misiniz? Bu size cazip gelmedi mi? Peki tam tersini teklif etsek? Hiç tanımadığınız bir oyuncağın gözlerine tüm hayatınızı sunsanız? Kentukiler ile bu mümkün. ‘Gerçek gibi’den çok daha fazlası. ‘Sanal olamayacak kadar gerçek’ . Kurtarma Mesafesi ile tanışıp çok etkilendiğim yazar Samanta Schweblin, Ağızdaki Kuşlar ve Yedi Boş Ev ile de beklentimi fazlasıyla karşılamıştı. Sarsmış, huzursuz etmiş, konfor alanımdan çıkaracak tetikleyici konularıyla buluşturmuştu beni. Kentukiler de öyle oldu. İzleyen ve izlenilen olmayı, teknoloji/birey ilişkisinin nasıl da toplumsal bir çerçevede incelenmesi gerektiğini, sınırları, şeffaflaşmayı, bireyin yalnızlığını ve güvensizliğini, şefkat eksikliğini, karanlık sokakları ve maskelerin ardındaki kokuşmuşluğu kurguladığı bir ürünle anlatıyor Schweblin. . En sevdiğim Schweblin eseri mi? Hayır. Örneğin Kurtarma Mesafesi daha da tedirgin kılmıştı beni ya da Ağızdaki Kuşlar’da yer alan birkaç öyküsü.. Ama yazarı çok sevdiğimi söylemeliyim. Ne yazarsa okumak isteyeceğimi de. Çünkü yazdıklarında kanlı canlı bir yan var. Okuduğunuzda dokunabildiğinizi hissettikten türden. . Kentukiler sürükleyici bir okuma deneyimi sunuyor (Konusu-biçimi farklı olsa da sürükleyicilik anlamında Kazuaki Takano’dan Bir Aklın Savaşı tadı da aldım) . Saliha Nilüfer çevirisi, Utku Lomlu kapak tasarımıyla ~

KentukilerSamanta Schweblin · Can Yayınları · 202347 okunma

·

811 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan