Bir kalp düşün; içi içine sığmayan... Öyle bir aşk ile dolmuş ki, artık saklanması zor olan, gözlerimden okunan... Tebessüme konan kokusu yürüdüğüm yolları saran bir aşkı, ruhumun gitgide daralttığı bedenimin en mahremine nasıl sığdırmamı bekleyebilir ki insanlar? Susmak diyorduk hani? Öyle bir susadım ki şimdi havanın her zerresine, yaşamanın her anına, her bakışımda gözlerimde belirene, sözlerimden saklı kana nasıl susabilirim? Kendime bile inanmakta bazen zorlandığım oluyor da, bu hayalin gerçekliğini nasıl olur da bu kadar hayatın gerçekliğine taşıyabildim?
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.