Off. Bu kadar güzel ifade edilebilir ancak...
İnançlıların büyük olanları her zaman inançsız, pratik olmayan, fantastik, ateist, ve değeri olmayan insanlar olarak görülürler. [...]
Hatta komşularının (çevresindekilerin) tanrısal öngörü ve ruhun ölümsüzlüğüne dair insanların ümitvar olması için değerli olan öğretiler bile onlar (Büyük olanlar) tarafindan onaylanacak şekilde (çevredekiler tarafından) dillendirilemez. Ama onun inkarı inancının çokluğundandır, azlığından değil. O dürüstlüğünden dolayı inkar eder. Şüpheciliğin zayıflığını ve ahmaklığını gerçekdışılık olarak lanse edilmesini tercih eder. Ben, der, kainatın ahlaki temelplanına inanıyorum, o, ruhların iyiliği için misafirperver şekilde dizayn edilmiştir; ama sizin dogmalarınız bana karikatür gibi geliyor; nasıl onlara inancımı güçlendirmek için çabalayayım? Kim diyebilir bunun soğuk ve inançsızca söylenen sözler olduğunu? Bilgeler ve yüce gönüllüler bunu söyleyecek değildir. Uzak bakışlı iyi iradelerini muzaffer bir sevinçle dolduracaktır, geleneğin ve sıradan inancın tüm alanını düsmana bırakacaktır gücünden biraz olsun kaybetmeden.
Sayfa 226Kitabı okudu
·
739 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.