Muhammed Yazıcı, kitabın mukaddimesinde belirttiği üzere bu eser, dokuz yıllık bir çalışma sürecini kapsıyormuş. Bana sorarsanız, bu kadar zaman aralığında eserin olgunlaştığı söylenebilir.
Bu eserde, birçok ilmihal kitabına nazaran farklı bir usul izlenmiş. Yazar, “caiz mi yoksa caiz değil mi?” gibi iki kutba indirgenen sorular yumağından kafayı kaldırıp başka bir üslup ile yola çıkılmasının gerekliliğini fark etmiş. Dijital çağda, dinin gereklerine "neden, nasıl?" gibi sorular yöneltilerek bazen şüphe yaratmak için bazen de öğrenmek gayesiyle bazı açılımlar oluşturuluyor. Böyle sorgulamalara cevap niteliğinde olan bu eser, hem günümüz üslubuna uygun bir şekilde kaleme alınmış hem de birçok bilim dalından yardım alınarak güzel izahlar yapılmış.
Kitabın bir diğer güzel yanı ise günümüzdeki sorunlara da çözüm üretmeye odaklanmasıdır. Sosyal medya, deizm gibi gündemimizi çokça meşgul eden bu konulara da “ilmihal” ismiyle anılan bir kitapta yer verilmesi manidar olmuş.
Dini modernleştirme gayretkeşliğinden berî olup İslâm'ı belli zümreler yahut bazı kesimlerin algılarına göre şekilci bir formda anlatmayan yazarı, bir kez daha bu hassasiyetinden dolayı takdir etmek isterim. İslâm'ın esaslarını ve kaidelerini çağdaş dünyanın arzusuna göre değil, İslâm'ın çerçevesinde yorumlayarak okuyucuları bu çağda nasıl bir tavır sergileyebileceklerini göstermeye uğraşan yazar, dokuz yılın sonunda çok güzel bir çalışma ortaya koymuş...
