Kısa öykü: Sanmak.
bir yanımda vaktiyle bir duygu taşırdım,
insanlara muhteriz kendine yabancı bir coğrafyadan taşırdı yağmurları.
içimdeki beni bir ben bilirdim,
sonra düşmanı oldum en sevdiğimin.
ölüme namzet korkuları bıraktı
kendiyle kavgası vardı güneşe yansıyan
gölgesiyle, ayak izlerini takip eder
kötü rüyaların her sabah habercisiydi
dinlerdim dinlerdim
·
1 artı 1'leme
·65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.