Birdenbire, birlikte geçen bunca yıla rağmen babamı hiç tanımadığımı anladım. Nasıl bir insandı? Sahiden göründüğü kadar güçlü, dirençli biri miydi, yoksa annemin dediği gibi vurdumduymaz, duyarsız, gamsız bir adam mı?
Bazı anlar oluyor kendimizi bile tanıyamıyoruz, kaldı ki yanımızdakini nasıl bileceğiz. Ve bu bir gerçektir hiçbir zaman yanımızdakinin içini bilemeyeceğiz, sözlü eylemde bulunduğu hallerde bile.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.