İlk defa okudum Matsuo Başo'yu. Dilinin sadeliği ve bu sadelik yanında şiirsel olabilmesi beni etkiledi ama açık konuşmak gerekirse bu kitabın başyapıt olduğu fikri aklıma yatmadı.
Elbette bu yazarla, kitapla ya da çevirmenle ilgili bir eksiklik değil. Çok sefer okudum ama Haiku'lardan tat almayı başaramadım. Yani bir eksiklik varsa bu benim cehaletimle ilgili.
Bunun haricinde gerçekten de sanki yazarla kuzeye yolculuk yapmış gibi hissettim. Bu açıdan çok etkileyici bir kitap olduğunu söyleyebilirim.