Yazım dili basitti. Aslında biraz daha edebî bir yazım dili bekliyordum fakat pek beğenemedim. Konusu Japonya'ya Amerika tarafından atılan Nagazaki ve Hiroşima bombalarının atılmasıyla bir ailenin bu bombadan etkilendiği ve geçirdikleri zorlukları anlatıyor diyebilirim. Kişisel olarak bu tarz konulu kitapları çok seviyorum. Aynı şekilde geçen ay okumuş olduğum İnsanın Anlam Arayışı kitabında da yazar Nazilerin kamplarını yaşamış biriydi. Kogawa da bu kampları yaşamış biri olarak bunu kitap haline getirmis olması üzücü bir bakıma. Savaşın masumlara ve çocuklara zarar vermesi kadar kötü bir şey yok. İnsanlık dışı eylemlerin sözde 'İnsan Haklarını Koruyan' devletlerde olması trajikomik bir şey. Kitaptaki olay akışını bir türlü anlayamadım. Açıklığa kavuşmayan konular vardı. Kitabın başında öğretmendi sonra bir anda geçmişe döndü ve sonra algıladım bunu. Bu yönünü pek sevemedim. Savaşın etkisi gözle görülür bir şekilde anlatılmış. Irkçılık, saygısızlık, küçük görme... her şekilde kendilerinden olmayanlara gösteriyorlar. Japonya'ya ilgim vardı özellikle bazı geleneksel değerlerinden bahsedilmesi kitapta beni mutlu etti. Bir çocuğun nasıl annesinden koparıldığını, nasıl zorluklara tek başına savaştığını çok güzel bir şekilde anlatmış yazar. O atılan bombaların açık bir şekilde anlatılması insanın yüreğini sızlatıyor gerçekten insanlık dışı bir hareket. Hiçbir savaş yok ki masumların ölmediği...

ObasanJoy Kogawa · Ketebe Yayınevi · 052 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

okumura rin