Sabah saat yedide
“bazı günler vardır, bunlar yuvadaki sıçan yavrularının kuyruğu gibi birbirlerinden ayrılamayacak halde birbirine girmiş bir sürü pazartesidir, sabah saat yedide. her saat başı yeni bir pazartesi başlar, sabah saat yedide. pazartesinin bir sesi vardır. bu çalar saatin patırtısıdır, bir tenekeye demir bilyeler döküldüğünde çıkan sese benzer, dişçi dişi oyarken çıkan sese. böyle günlerde bu sesler sürekli insanın boğazındadır, ayrıca bir de vücudundan içeri yağmur yağar, deriden içeri geçer, o böyle boktan bir şeydir işte, geçirgendir, insan onun içine yatırılmıştır ve en kötüsü de insanın kaçacak delik bulamamasıdır, kaçacak delik gizlenmiştir, insan diliyle onu arar durur ama o bir dişin boşluğuna sığınmıştır ve küçük bir pis koku kaynağı haline gelmiştir. böyle pazartesilerde epidermis kalın ve horul horuldur. insan bütün bunları hissedebilseydi, kokusunu burnunda, tadını dilinde hissedebilseydi, yine de idare edebilirdi, bu konuda espriler bile yapabilirdi. ama hiçbir şey kalınlaşmıyor, insan hissediyor bunu, dokunmak yerine ve bu durumda da acı veriyor. böyle ..” 
Bertolt Brecht
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.