Yaşamak emirdenmiş demirden eldivenleriyle
Eğip büküyormuş yontarak günlerin hayasını
Babamsa fotoğraflarda bir başka cevval
Aslan boğmuşta yuvasına dönmüşlerin teriyle
Kaş çatıp bıyık burmaların arasında mükemmel
Yıkmış omuzlarının üstüne silkeleyerek yüzünü.
Devletinve tarihin yüklediği ödev gibi koşulsuz
Anamın dudaklarına çekilmiş yorgunluğun uykusu
Yapma çiçek tadıyla büzüşmüş objektife çocuklar
O sığıntı kuşlar
Bandolar ve çemkiren top sesleri
Ve o büyük şaşılıkla
Değmemiş yok yere yoklanan sakarlığa
Korkunun karanlığından bir zarar.
...
Ben ki henüz
Çerçevelere sığmayacak kadar yokmuşum
Diken uçlarına doğmuşum ana rahminde bahtiyar
Uzatıp köhne günlerime muhayyel gemileri
Kaderden bir keder örtüyormuşum başım gözüm üstüne.