Nathan Schwalb'dan bir mektup aldı. Bu mektup savaş sırasında kaybolmuş olsa da, Weissmandel, mektubun içeriğini net olarak hatırlıyor:
"Gönderdiğiniz kurye sayesinde, topluluğunuza, gözümüzün önünden bir nebze ayırmaksızın, neyin hayati önem taşıdığını bir kez daha hatırlatmak istiyoruz. Müttefikler savaştan zaferle çıktıklarında, I. Dünya Savaşının sonunda olduğu gibi bir masaya oturarak toprak ve memleketleri tekrardan paylaşacaklar. Diğeryandan, aynı devletler, bize ait topraklar için de ilk adımlan atmamızı sağladılar. Savaşın bitmesine ramak kala, Eretz İsrail 'in, bir Yahudi devleti olabilmesi için elimizden geleni yapmalıyız. Bir süredir, bu konuda önemli mesafeler kat edilmektedir. Ülkenizden duyulan çığlıklara gelince, öncelikle tüm müttefik devletlerin de kan ağladığının farkında olmalıyız. Şayet kurban vermezsek, savaş sonrası memleket ve topraklar taksim edildiğinde hangi hakla masaya oturacağız? İşte bu yüzden, kendi canımızı kurtarmak için müttefiklerin can vermesini istemek küstahlık olacaktır. 'Rak
B'dam tihyu lanu haaretz (ancak kan dökünce vatan bizimdir). Size gelince -topluluğun üyeleri kurtulacaksınız, bu iş için, gerekli mali desteği size kurye aracılığıyla gönderiyoruz. "
Schwalb'ın, Weissemandel'a yazdığı mektup, Siyonistlerin, soykırıma dair görüşlerini açıkça sergiliyor. Antisiyonist haham Moshe Schonfeld, konuyla ilgili olarak şunları yazıyor:
"Bay Schwalb mektubunda, Siyonist ideolojinin tanımını yaparken, Siyonist liderlerin, kurtarma bağlamında, güttüğü politikayı da açık ve net bir biçimde ortaya koymuştur. Bunlardan biri; bir banş komitesinin refakatinde, 'Yahudi ' devletinin kurulması için diasporada Yahudi kanının dökülmesinin şart olduğu, diğeriyse, bir grup 'chalutizm'i (piyon) kurtarmak için para sarf edilebilirken, geride kalan Çek Yahudilerinin, Auschwitz krematoryumlarında ölüme sürüklenmeleridir."
Sayfa 167Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.