Çok akıcıydı. Kısa sürede bitirdim. Muhittin ve Sitare'nin Ankara günlerini anlattığı bir kaç sayfa Ankara özlemi çektiğimden olsa gerek çok hoşuma gitti. Merak ettim Ankara'nın o günlerini. Güven parkı, ulusu vs. Neler yaşandı, neler yaşanmadan kaldı... Muhittin'in ülke sorunlarına çok haşır neşir olmasına rağmen eşiyle bunu paylaşamıyor oluşu, Sitare'nin bu çocuksu yanına rağmen hala çok değerli oluşu. Belki de aynı şeyleri düşünmeye gerek yoktur mutlu bir evlilik için, birbirini seven iki kalp yeterlidir. Muhittin'in Ayşe doğunca olan heyecanı çok güzeldi. Bana geçti okurken :) Ebeveyn olunca dünyayı güzelleştirmek istemek... Bir de Sabahat ve Aram aşkı çok hoşuma gitti. Her şeye rağmen vazgeçmemeleri, kavuşma ümitleri yok olmasına rağmen başka bir hayat düşünmemeleri. Yine de bence imkansız bir aşk değildi onlarınki. Ne olmuş Aram Ermeni, Sabahat Türkse? Aram'ı her konuda takdir edip kızları evlenmek isteyince ama o ermeni diyen bir zihniyet! Aram'ın da keza kitaba göre çektiği eziyetlere rağmen Sabahat'i sevmesi üzerine titremesi... Bunlar daha mühim değil mi? Velhasıl 'hayat akan bir sudur' okunabilir efendim.

UmutAyşe Kulin · Everest Yayınları · 20209,4bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müberra