Yhaa bu sahne gerçekten duygusal
Eli elimi bulduğunda başparmağı sargıma değiyordu. "Hayır, canım. Sen dinlen. Seni ayakta tuttuğum için özür dilerim. Hani şu merdivendeki çivi var ya?"
"Evet."
"Çekiçle çaktığımı sanıyordum. Sabah kontrol ederim."
"Yataktan çıkmıyorsun," diyerek elimi geri çekip battaniyesini düzelttim. "Tek istediğim iyileşmen. Gerisini ben hallederim."
"Teşekkürler, Elefie."
"Enna, babacığım."
"Hmm." Yatağında yan döndü.
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.