Talip Apaydın'ın 1976'da Madaralı Ödülü'nü kazandığı bu romanda köyünde tütün eken Ağ Osman anlatılıyor. Osman her işinde evecen davranan her işi bir an önce bitirmeye çalışan biri. Onun bu aceleciliği kitabı okuyana da sirayet ediyor. Hemen okuyup bitirme arzusuna kapılıyorsunuz. Buna yazarın anlatımındaki akıcılığı da eklenince kitap bir solukta bitiyor. Kitap diyalog ağırlıklı betimleme yok denecek kadar az. Bu da okumayı kolaylaştırıyor. Osman tütünleri bir an önce dizio bitirmeye çalışıyor. Önce eşine ve kızına çabuk olmaları için kızıyor. Sonra kendi kendine söylenip kızmaya başlıyor. Bilinçaltında ne varsa ortaya döküyor. Ezilen, hor görülen, köle gibi çalışan ama emeğinin karşılığını alamyan köylülerin söyleyemedikleri ne varsa yazar Osman'a söyletiyor. Osman'ın delirdiğini düşünen köylüler onu Keçeci Dede yatırına götürüp içindeki cinler, şeytanlar çıksın diye orada bir güzel dövdürüyorlar. Bir yanda yoksulluk, bir yanda çaresizlik, bir yanda kimsesizlik, bir yanda cahillik...

Tütün YorgunuTalip Apaydın · Literatür Yayıncılık · 2022139 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.