Bu şiir beni o kadar çok etkiledi ki …
Bildiğim kadarıyla şiir de Ülkü Tamer kendini anlatıyor.
Kendisini zenciye benzetiyor şişmanlığıyla derslerin kötü olmasıyla alay edilip kendininden tiksindirilmiş.
“Aman kendini asmış 100 kiloluk bir zenci üstelik gece inmiş ses gelmiyor kümesten” derken şair, aslında gecenin bir vakti koca bir sessizlikte intihar etmeye kalkıştığı gösteriliyor.
Hem zenci hem de şişman olarak anlatılıp bence burada toplum normları yüzünden intihara sürüklenme için maalesef ki yeterli sebepler gösterilmiş.
Burdaki kümesten kastı bana göre evinin de çok kötü olması ve bu yüzden evini bi kümese benzetmesidir.
Şiirde zencinin iyi nişan aldığı yazılmış aslında kendini asmak yerine kendini vurabilirdi ama bunu yapmıyor.
Babası değirmende buğday arpa öğütürken o arpaların kıymetini bildiği için biraları içmek yerine ağlardı demek istiyor şiir.
“Çok canım sıkılıyor kuş vuralım istersen” dizesi de sanırım kendini asmayı beceremiyor ve iyi nişan alma becerisi zenciyi hayata bağlamak için bir motivasyon kaynağı olabilir.
Bence şiirin en kapsamlı anlatımı şudur başta da söylediğim gibi toplumsal normların insanı nerelere sürüklediği ve bu şeylerin sevgisizliği, insanın kendine olan tiksindirici davranışlarını yüzümüze çarpan çok etkileyici bir şiir.
Ülkü Tamer
·
49 görüntüleme
Haluk Bilginer'den dinlemiştim, tavsiye ederim :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.