Mantık, matematiği doğurur;
mantıksızlık ise şiiri. Mantık, bilimi getirir; mantıksızlık ise dini. Mantık ile piyasa, para, pul gelir; mantıksızlık ile de aşk, şarkı, dans. Güzel olan her şey mantıksızlık sayesinde var olmaktadır. Bildiğin anda, şiir ölür; bilgili olmak içindeki güzel her şeyin ölmesidir. Dışta sır kalmadığı zaman, içte de şiir olmaz.Siir ancak bir seyler araştırmaya deger kaldığında gizemini koruduğunda ortaya çıkabilir. Bildigin anda yasamaya değmeyen bir hayat sürersin. Çiçek açamaz, dans edemez, ancak sürüklersin. Ne kadar çok bilirsen, o kadar az bilirsin ve bilginin son noktası cehalettir. Tamamen cahilleşir, hiçbir şey bilmezsin. Bir masumiyet haline erişilir. O masumiyet halinde, şiir mükemmelliğe ulaşır. Şair mantığa aykırıdır, şair masumiyet halini korur ve şair yaşamın sırrına güvenir. Ve şair bilmeye çalışmaz; şair bu sırrı, bu varoluşu yaşamaya çalışır. Nedeni konusunda endişelenmez; analiz etmek, parçalara ayırmakla ilgilenmez." Osho"
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.