Halk...Eşitlik...Adalet...
Ne güller, ne elmalar ne de başka faydalı bitkiler terk edilmiş arazilerde yetişir. Buralarda yalnız ısırgan otu, devedikeni gibi bitkiler büyür. Aynı şey, kafaların içi ve halkların kalbi için de geçerlidir. Halklar etrafında ne görüyorlar? Hangi tedaviyle karşılaşıyorlar? Onlara kim ve nasıl zihinsel ve ahlaki eğitim veriyor?
Onları yalnız bırakıp bulunmayan olanaklarla gelişmelerini beklemek te böyle bir durum meydana getirir.
Terk edilen ve imkansızlıklar içinde yaşayan halk farklı kesimlere ve olanaklara sahip kişilere nefretle bakmaya başlayarak kutuplaşmaya neden olan bir yapı oluşturur.
Halkı, her kesimine iyi yaşam şartları ve eğitim olanakları sunarak geliştirebiliriz ancak...
Sayfa 118 - Yarvinen
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.