“Bu ülkede,” diyor, “bir şey istediğinde, kaba kuvvete başvurmak zorundasın.” Adam buraya İsveç’ten yeni gelmiş ve İsveç’te işler bambaşka. Orada bir şey istediğinde kibarca rica eder ve genellikle istediğini alırsın. Fakat boğucu, bunaltıcı Orta Doğu’da bu böyle değil. Burada işlerin nasıl yürüdüğünü -ya da yürümediğini- anlamak için bir hafta yeterlidir. Filistinliler bir ülke istedi, kibarca. Aldılar mı? Hava aldılar? Bu yüzden otobüslerdeki çocukları havaya uçurma yoluna gittiler ve insanlar böylelikle onlara kulak vermeye başladı. Yerleşimciler diyalog talep etti. Kulak veren oldu mu? Nerede? İşte o zaman eyleme geçmeyi seçip sınır polislerinin üzerine kızgın yağ döktüler ve birden dinlendiklerini keşfettiler. Bu ülkede güçlü olan haklıdır; siyaset, ekonomi ya da park yeri, fark etmez. Sadece kaba kuvvetin dilinden anlarız biz.