İlk Yalnızlık
Sabah, okula dünyayı keşfetmek için koşmuştum. Sınıfta en güzel çantamı unutarak eve döndüm.
Bulutlara bakmak yerine taşları saydım, yol boyunca. Kanatlarımın aslında olmadığını fark edince işe yaramaz ellerimi de cebime sakladım.
Güneş batınca çöken karanlık, bir daha hiç dağılmadı.
Sayfa 18 - Edebiyatist yayınlarıKitabı okudu
··
2 plus 1
·1,949 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.