Yaşamak ölmeyi içerir. Her gün bir önceki günün mezarı üzerinde çiçeklenir. Her lezzet önceki tokluğun ölümüyle tazelenir.
Ölümü inkâra şartlanmış bir yaşam, ölü doğmuş bebek gibidir. Ağlamaz ve üşümez! Ama gülemez. Ama yaşayamaz da!
Ölmeyi göze almayan, hayatın yüzünü göremez.
·
118 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.