Öyleyse ne gam?
Hey gönlüm, şurada, yangın yerine dönen şu yerde, yüreğimde her dem büyüyen yangınları söndürebilecek miyim? Bizler ateşe tutkun pervaneler gibiyiz. Hep ateşin yayındayız. Bir kanat boyu mesafeyi koruyamazsa pervaneler yanar, küle dönermiş. Biz ise nice yangınları elimizle söndürecek kadar fedakar ve gözümüz kara... Öyleyse ne gam? Yangınları ve büyüklüğünün ne önemi var? Biz boğazımıza çökecek olan ecele bile, "bizi evde beklemesinler" demedik mi? Tasalanmak bize düşmez. Tasalanmayı avuçlarımızla söndüreceğimiz ateşin şuleleri düşünsün.
Sayfa 58Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.