Hançer - M. LERMONTOV /Unutmak ve uyumak istiyorum!
Her ölüm erken ölüm mü?
Yoksa bazıları gerçekten erken mi gidiyor?
Öyle ya da böyle ölüm gömleği çocuklarda ve şairlerde hiç de estetik durmuyor.
Mihail Yuryeviç Lermontov
Henüz 27 yaşında dünyadan ayrılan ama o yirmi yedi yıla birçok şey sığdıran belki bu satırları okuyan birçok kişinin ulaştığı yaşa dahi ulaşamayan bir isim.
Yirmi yedi yıl dediysem öyle kolay bir yirmi yedi yıl da değil...
Erken aile kaybı,
Çalkantılı bir ülke
Ve sürgün...
Güzel olan neye baksak zorluklar içinde doğmuş. Dikenler içinden güneşe uzanan gül gibi...
Kafkasya'ya sürgün. Kafkas doğasının ve halkının onun üzerinde bıraktığı etki ve bu etkiyle ortaya çıkan muazzam dizeler... Üstüne bir de 
Ataol Behramoğlu'nun Rusça aslından muazzam çevirisi düşünüldüğünde doyum olmuyor şiirlerin lezzetine...
"Unutmak ve uyumak istiyorum!" (s. 62)
Ve günün sonunda ne unutabilir ne uyuyabilirsiniz. Çağın insanının en büyük vebaları unutamamak ve uyuyamamak. Muhtemelen bu incelemeyi de uykusuz kaldığınız anlardan birinde okuyorsunuz. Ve yine muhtemelen unutamadığınız için uyuyamıyorsunuz. "Huzur içinde uyu sevgili dostum benim!" Diyor bir dizesinde. Bunu diyen şair uyuyamamış, uyku bizim neyimize?
"Yalnızım, avuntusuz,
Dört yanım çıplak duvar." (s. 17)
Kafkas halkı, Kafkas doğası diye başlayıp yine melankolik dizelere bağlamayı başardık. İnsan ne okursa okusun en çok kendini anlatan dizelerde takılıp kalıyor. Ruhu çektiğinden olsa gerek...
"Bir hayal acı çektiriyor bana;
Boğuluyorum, yok oluyorum."
Parça parça, adım adım.
Sanki bir daha var olmamacasına...
"Geleceğe korkuyla bakıyorum,
Tasayla bakıyorum geçmişe." (s. 23)
Hayatımızı iki cümleyle özetleyecek olsak bu iki cümle olurdu sanırım. Geçmişten kopamıyor haliyle geleceğe de odaklanamıyoruz. Bir "Araf" hayatımız çok sevdiğim bir yazarın kitabının da adı olduğu üzere 
Araftan Kurtuluş ümidiyle yaşayıp gidiyoruz. Tabii buna yaşamak denirse.
Geç bir keşif oldu Lermontov benim için. Buradan bir dostun vesilesi ve eşliğiyle tanışmış oldum. Biraz araştırınca sevdim. Bazı tanışıklıklar huzur verir insana. Öyle oldu bu da. Sizin de tanışmanızı ve az zamana çok şey sığdırmış bu adamı birkaç dizeyle de olsa okumanızı dilerim. Bunu çok zamana hiçbir şey sığdıramamış biri olarak söylüyorum.
·
1.484 görüntüleme
“…yazgıyla tartışmam boşunaymış
Alay ediyormuş o benimle!…” (s.130)
“Sende, geçmiş yılların acılarını seviyorum
Ve yıkılıp giden gençliğimi.” (s.61)
Ben de çok geç tanıdığımı düşünüyorum Lermontov’u. Ataol Behramoğlu çevirisi oluşu daha da anlamlı kıldı Lermontov kalemini çünkü bir şairin dilinden bir şair iyi anlıyor. Şiir ruhunu kaybetmiyor o zaman. Severek okuduğum bir şiir kitabı daha oldu.
Emeğine ve fikrine sağlık yine kitaba yakışır bir inceleme yazmışsın. 👏🏻
Katkın, güzel tavsiyen ve süreçteki eşliğin için teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.