İstanbul'u Sevmek
İstanbul'u sevmek ölmek gibi bir șey
Bir ömür boyunca durmadan yanmak
Erimek her gecesinde biraz daha
Her sabah alev hâlinde uyanmak
Anlaşılmaz, vazgeçilmez bir tutku bu şehir
En hüzünlü şarkıdır söylediği dalgaların
Bulamazsın çoğu gün bir dost yüzü arar da
Dalıp gidersin köpüklü izlerine mavnaların
İnsanlar bir seldir caddelerinde boz bulanık
Çalkalanır gider zamanın o belirsiz akışında
Kimi gün tarifsiz bir heyecan duyarsın
Martıların çığlık çığlığa bağırışında
Gemiler kalkar rıhtımlarından özlem dolu
Herkes bu şehirde bir șey bırakır gider
Sürmez ömrü dostlukların bir gül kadar
Köhne meyhanelerinde unutulur sevgiler
Anıları vardır insanların bu şehirde
Durup durup nemli gözlerle hatırladığı
Kimi gün içini bir karanlık basar da
Çalar kapını bir dost gibi ayışığı
İstanbul ölülerin bile yaşadığı şehir
Ve insanların yaşadıkça biraz öldükleri
Bir gün bu şehirden başını alıp gidesin gelir
Çıkmaz kulağından vapur düdükleri
Nereye gitsen o vazgeçilmez tutku seninle
Seninle o özlem, o aşk, o sevgi
Ne kadar kaçsan, bir gün anlarsın
Güzel olan her șey biraz İstanbul gibi
İstanbul gibi vefasız ve esrarlı
İmkânsız sırrına ermek güzelliklerin
Ve upuzun bir bekleyiştir bu șehirde yaşamak
Bir bir yıkılır hayallerin, gelmez beklediklerin
İstanbul'u sevmek ölmek gibi bir șey
Ölmek mi? O da bir yerde yaşamak demektir
Yaşamak, bu şehirde sen varsın diye
İstanbul'u sevmek seni sevmektir
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.