Bir Kutsi hadisi şerifte şöyle buyrulmuştur:
“Kim benim veli kullarıma düşmanlık ederse ben ona harp ilan ederim. Kulumu bana yaklaştıran
şeyler arasında en çok hoşuma gideni ona farz kıldığım şeyleri yapmasıdır. Kulum bana nafile ibadetlerle yaklaşmaya devam eder, sonunda ben onu severim. Ben onu sevdiğim zaman da onun işiten kulağı, gören gözü ve tutan eli olurum, o benimle işitir, benimle görür ve benimle tutar. Benden bir şey isteyince onu veririm. Benden sığınma talep ettiğinde onu himayeme alırım.”6
Allah Teala’ya yakın olan kişi, bütün fiillerini Allah (cc) ile görür. Allah (cc) sayesinde (başarılarını) kendi gücünden, kuvvetinden, görmekten ve başkalarından görmekten kurtulur.
Onun bütün hareketleri, gücü ve kuvveti Allah (cc) ile olur. Onun gücü ve kuvveti ne kendinden ne de diğer insanlardan olur. O nefsinden, dünyasından ve ahiretinden uzaklaşır. Onun bütün şeyleri itaattir. Şüphesiz ki itaat onu Allah Teala’ya yakınlaştırır ve Allah Teala’nın onu sevmesine sebep olur. Allah (cc) itaati sebebiyle onu sever ve kendisine yakınlaştırır. İsyanı sebebiyle de ona kızar ve rahmetinden uzaklaştırır. İtaati sebebiyle ünsiyet peydah olur. İsyanı sebebiyle de uzaklaşma meydana gelir.
Kim kötülük yaparsa; kendini yalnız hisseder. Kişi şeriata uymakla hayır, karşı gelmekle de şer elde eder. Her kim ki yoldaşı şeriat değilse o helak olanlardan olur.
Abdülkadir Geylani Hz.
··
1 artı 1'leme
·119 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.