Nefis bir distopya. Kafka'nın romanlarında ve öykülerinde gördüğümüz o çaresizliği bu romanın her sayfasında hissettim. İnsan savaşır ama kaybetmeye yazgılıdır. Ne yapsa kendini kurtaracak bir yol bulamaz. İnsan ebedi mağluptur. Bu kitabı okumaya başladığım anda içimde bir geç kalmışlık hissi doğdu. Daha ilk sayfadan. Ben bu kitabı nasıl bu kadar zaman fark etmemişim, nasıl bu eksiklik içimde büyümemiş? Bu duygularla büyük bir iştahla okudum romanı. Dünyanın en büyük derdi iletişimsizlik. Babil kulesini inşa ederken sahip olduğumuz kibir ve böbürlenme yüzünden birbirimizi anlamamaya yazgılandık. Bu bizim lanetimiz. Romanın kahramanı Budai Helsinki'ye bir dilbilim kongresine katılmak için giderken aktarma esnasında bir hata yapar ve kendini hiç bilmediği bir ülkede bulur. Budai otuza yakın dil bilen, epistemoloji alanında derin bilgilere sahip bir adamdır ama bu ülkedeki dili anlamaz. Kendini anlatamaz. İnsanlar yabancı dil bilmez. İletişim imkansızdır. Ülkenin kalabalığı ise akıl almaz boyuttadır. Her yerde ucu bucağı görünmeyen insan sıraları vardır. İletişimin mümkün olmadığı bir ülkede insan ne ile, nasıl yaşar? Zaman kaybetmeden okunması gereken dört dörtlük bir distopya.

EpepeFerenc Karinthy · Notos Kitap · 202395 okunma

·

200 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Holden Caufield