''Gerçeğe böylesine ateşli bir bağlılık! Böyle konuştuğum için beni bağışlayın Profesör Nietzsche ama doğruları konuşacağımız konusunda anlaşmıştık. Gerçeklikten kutsal bir havada bahsediyorsunuz, sanki bir dinin yerine bir başkasını koyar gibisiniz. Şeytanın avukatını oynamama izin verirseniz, hakikate olan bu tutku ve bağlılık neden? Benim bu sabah gördüğüm hastaya bunun ne faydası olacak?''
'' Kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikatini aramasıdır! İnsanın kendisini sorgulamasından daha kutsal ne olabilir? Benim felsefi çalışmalarım bazılarına göre kuma yazılmıştır: Benim görüşlerim devamlı kayma halindedir. Ama granite yazılmış cümlelerimden biri şudur: 'Kimsen o ol.' Ve gerçeklik olmadan kişi kendisinin kim ve ne olduğunu nasıl keşfedebilir ki?''
Sayfa 101Kitabı okudu
·
133 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.