Mehmed Uzun 24 yaşında baskı ve tutuklamalardan yıldığı için yaşadığı toprakları istemeden terkeder. 1977 yılında yerleştiği İsveç’te 2006 yılına kadar kalır.
Bölücü olmakla suçlanan yazar”Benim görevim bölücülük yapmak değil, birleştirici olmaktır.” der
Çocukluğunu kısaca şöyle anlatır. “Kürtçe konuşulan bir evde doğdum. Yedi yaşıma kadar Türkçe bilmiyordum. İlkokuldan sonraki eğitim dilim Türkçe oldu. Kendi anadilimle eğitim almadım. Çünkü izin verilmiyordu.”
İsveç’te ise kendi çabalarıyla kürtçe dilini geliştirerek, romanlarını kendi ana dilinde yazar. Burada artık üzerinde bir baskı olmadığı için Türkçe dilini severek konuştuğunu söyler.
“Türkçe ile ilişkilerim şimdi çok sıcak o artık ne bir tehdit unsuru, ne d beni benden çalan bir araç, o sevgili dillerimden biri.”
diye duygularını ifade eder.
Yakıcı bir dil, iç yakan bir hayat beğenerek ve çok etkilenerek okuduğum bir yazar.