Schlegel romantik ironiye mahsus bir tavırla şu soruyu sorar: Bir şeyin anlaşılmaz olması onu öyle âdi ve kötü bir şey yapar mı? O, rasyonalist gözle şunu da ilave eder: Hakikatte, dünya arzularınız icabı bütün yönleriyle oldukça anlaşılabilir bir varlık olsa, bundan sıkıntı duymaz mısınız?