İlk defa alıntılayacak bir cümlemin olmadığı kitap, hem kendine çeken hem hayal kırıklığına uğratan bir okuma oldu benim için.
Konumuz kitaba adını veren koku duyusu. Sonu da başlangıcı gibi ironik olan bir hayata sahip Gronuille dünya üzerinde var olan ve henüz var olmamış tüm kokuları somut bir halde tahayyül edebilen ve bunları sonsuz hafızasında kilitli kapılar ardında sonsuza dek saklayabileceği bir yetenekle dünyaya gelir. Her şey olabilecekken hiçbir şey olmayı seçen Gronuille in mucize olarak atfedilebilecek yeteğini nasıl kendi laneti haline getirdiğini, hastalıklı ruhunun takıntılarını kaç canla beslediğini okuyoruz.
.
.
Kitap boyunca simya ilmi üzerine parfüm üretimi üzerine eski ilimlerden çokça bilgi ediniyoruz. Keşke çok sevdiğimiz kokuları sonsuz saklama imkanımız olsa (tabi canice olmayan bir yöntemle)Koku üzerindeki yeteneklerini okurken Serkan Karaismailoğlunun mater serisini aklıma gelirken, cani planlarını uygularken Jean Christopher Grange in Siyah Kan kitabını hatırladım. Betimlemeleri güçlü anlatımı akıcıydı, kurgu yönünden bazı bölümler zayıf kalmıştı. Çokça abartıldığını düşündüğüm bir kitap benim için. Fikirlerim bu şekilde, okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar dilerim.