Dönüş, her şeyin dönüşü, tekrar. Parça.
Bu noktada Blanchot, bu yolların önceki yolcularını anar. Kimler geçmiştir bu yollardan daha önceki: Nietzsche,
Freud, belirli bir okuyuşun sonucu ortaya çıkan Hegel.
Bu yolcuların birbiriyle karşılaştırılmaları, bir kilittir yine. Son kilit. Özel adlar. Ama bu özel adlar da ölmüştür. Yap tıkları da edepli bir edebiyat içerisinde yok olmuştur. Hep dönen bir dünyada, bilinçdışının yaralarıyla çelişkileri an
lamaya çalışmak.
Anlamak mı?
Belki.
Öğrenmek, dinlemek, yazmak, irdelemek, incelemek, böl
mek, sınıflandırmak, yürümek, yol almak... Bu etkinliklere başkaları da eklenebilir.
Bu adlar sürekli olarak çoğaltılabilir de.
Anahtarlar ve kilitler sürekli olarak üretilebilir. Yenileri edinilebilir.