☆ Okuduğu birçok kitap huzursuzluğun perçinledi. Kitapların her sayfası bilgi diyarına açılan bir delikti.Okudukça açlığı arttı.
• Hayat denen çorak topraklarda bir damla mutluluğa hasrettiler.
•Tam kaybettiğini sandığı sırada şartlar değişmiş ve kazanan Martın olmuştu.
• “Sevgi dünyadaki en yüce şeydir,”
• Hiç kuşkusuz bu insanların tümü de Martin’in kendi içinde ve kitaplarda bulduğu bazı şeylerden yoksundu.
☆Sevgi dolu gözlerle etrafına, az sayıdaki kitabına baktı. Geri kalan tüm yoldaşları onlardı.
• “Benim dışımda kimsenin bana inancı yok"
• ‘İnsan, gelip geçici yaratıkların en sonuncusu.’
•“Anlaşılan o ki, senin Evren’inde aşka yer yok; benimkinde ise güzellik, aşk’ın hizmetkârıdır.”
•Yükseklere kanat çırpacaksın ama kanatların en açık renklerle bezenmiş, en narin, en ince tülden. Yakıp kavurma onları. Ama zaten yanıp kavrulmuşlar. Şu ‘Aşk Döngüsü’ için dişiliğin övülmesi gerekiyordu; bu da işin utanç verici yanı.”
☆Dünyanın güçlülere ait olmasına pek şaşmamak lazımdı. Köleler kendi esaretlerini saplantı haline getirmişlerdi.
• Haritası ve dümencisi olmayan, varacağı limanı bilmeyen bir gemi gibiydi ve kendini yaşamın akışına bırakmıştı; zaten acı veren de yaşamaktı.
• Martin bir gün yalnız olduğunu fark etti.
• Martin kendi kendini sürgün etmişti. Uçsuz bucaksız zihin diyarlarında eve dönemeyecek kadar uzaklara seyahat etmişti.
•Sözcüklerim onlara yüklemeye çalıştığım anlamları ifade etmiyor sana.
•Hayat güzel değildi; ağzında acı bir tat bırakıyordu.
•Martin’e göre yaşam, hasta bir insanın gözlerini acıtan güçlü, beyaz bir ışıktan farksızdı.
• “Ölüler bir daha asla dirilmediği için!” O dize Martin’in yüreğine muazzam bir minnet duygusu salmıştı.
•Bir karanlığın içine yuvarlanmıştı. Bilinci bunu kavradığı an, bir daha hiç açılmamak üzere kapandı.
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.