Yatağını Şaşıran Irmak
Yatağını şaşıran bir ırmak
önce göl olur,sonra yok!
-doğanın kanununu-
Gördüm
omurgası üstünden
araba geçmiş bir kedinin
acıdan bağıramamasını
-Avaz avaz bağırdım -
Bir sıkıntısı olduğunda güneşin
daha doğmadan farkettim
yağmura bulalı toprak kokusunu
ilk ben çektim içime.
-Siz hepiniz uyuyordunuz o saatlerde-
Ömrümü zaman ayıramayacağınız işlerde geçirdim
Dolayısıyla sizin önemsediğiniz işler için de benim zamanım kalmadı.
Böyle böyle birbirimizi önemsememeyi öğrendik.
İnsanlardan en çok çocukları
hayvanlardan da atları sevdim
Ve çocuklar hariç
sevmediğim hayvanları bile
çoğunuzdan yakın buldum kendime.
İnsanları sevemedim
tabi kimse bunu mesele yapmadı.
Hepinize karşı tektim
ve elbette şansım çok azdı.
Ben bu savaşı altı yedi yaşlarımda kaybettim.
Yapacak bir şey yoktu,kitaplara sarıldım...
Kırgın değilim hiçbirinize
dedim ya ben zaten çoğunuzu sevemedim.
Kim bilir belki de bu yüzden insan olmanın
gereklerinin çoğunu yerine getiremedim.
Öfkem aklımın bir adım önünde oldu hep.
Size değil sadece öfkem,en başta kendime
Ödenmesi gereken ne bedel varsa peşin peşin ödeyip
aranıza karışmaktan vazgeçtim...
Sayfa 15
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.