İki aşk arasında, iki din arasında... Peki esas mesele bu mu? Okurken çokça düşündüğüm bir konu, asıl arada kalış tekille çoğul arasında. Kalple akıl arası da tekillik ve çoğulluk içermez mi? Yaşamak ve birileri için yaşamak...Güzel şeyler yapmak ve birileri için güzel şeyler yapmak... Ahlaklı olmak ve birileri için ahlaklı olmak... Hepsi aynı değil mi? Peki ceza, ceza beklentisi ve alışkanlığı ortadan kalksa inançların yönü nereye döner? Bir kadın cezalandırılacağı için kocasıyla doyasıya sevişemiyorsa, bir yere cezalandırılacağı için giremiyor, biriyle cezalandırılacağı için konuşamıyorsa, dahası birilerine cezalandırılacağı için yardım edemiyorsa insan, tekil ile çoğul arasında sıkışmıyor mu? Ceza alışkanlığımız olmasa tekil için mi çoğul için mi yaşarız? Ötesi, kime inanırız? Evet, hep iki şey arasındayız ama hangi iki şey arasında?

Fatıma'nın EliIldefonso Falcones · Pegasus Yayınları · 2011205 okunma

·

124 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İçten