"Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar." Uzun zamandır okuduğum en etkileyici girişle eserine başlangıç yapmış yazar. Kitabın devamı da aynı derin ve felsefik bakışla devam etmiş. Aslına bakarsanız asla bir sefer okunup tam anlamıyla anlaşılacak bir kitap olduğunu düşünmüyorum fakat tek okumada bile insanı derinden etkileyip sarsan bir kitap. Ben kitabı okurken algılamak adına epey çaba gösterdim ve hatta pek çok cümleyi en az iki kere okumam gerekti. Eser okuru tamamen bilinmezlikte bırakıyor. Bu durumu bence en iyi anlatan şey kitabın sonunda bulunan yazarın yakın arkadaşı Bozorg Alevi'nin cümleleri; "Kör Baykuş'un eylemi, olayları, zaman ve mekan dışında kalır. Olayları bölüşenler tipik kimselerdir, daha doğrusu bir tipin değişik kişilerdeki varyasyonlarıdır, bu kişiler mitik bir psikoloji kanununa göre biribirlerine dönüşürler. Baba, amca, arabacı, mezarcı, ihtiyar hurdacı ve nihayet romanın 'kahraman'ı, aslında tek kişidir. Esrarengiz genç kız, bayader ile kahramanın karısı kahpe de öyle. Normal zaman düzeninin kalkışı bununla bağlantılıdır; şimdiki zamanla geçmiş zaman; anı, rüya ve hayal olarak birbiriyle kaynaşmıştır. Sebeple sonuç arasında bir nedensellik yoktur, anları birbirine masallardaki mantık bağlar." Açıkçası ben bu kitabı özetlerken epeyce güçlük çekmiştim fakat yukarıdaki alıntı eseri mükemmel tanımlamış. Benim için okuması zor ve bir o kadar da keyifli bir deneyimdi.

Kör BaykuşSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 202328,4bin okunma

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep