Türk tarih kitaplarında Yunanlar ve Yunanlık:
Okul kitaplarında Eski Yunan, Bizans, Rum ve Çağdaş Yunan konusunda tam bir kargaşa vardır. Örneğin bir yazar “Anadolu medeniyetleri” kapsamında, “Yunan” ile ilişkisinden söz etmeden lyonya kültüründen söz etmekte (Uğurlu I, 96), on sayfa sonra “Yunan medeniyeti” başlığı altında gene aynı lyonya’dan söz ederken, bu kez “bu kentler Yunan medeniyetinin önemli sanat ve kültür merkezleri durumuna geldiler” demektedir. Yazar başka bir kitabında Bizans’ı “bir Hristiyan Helen devleti” diye nitelemekte (II, 57), “halk ‘Rumca’ (Eski Yunanca) konuşurdu” demektedir (193). “Yunanlıların cetleri Elenler değil Dor Akalar’dır” cümlesi de bir ansiklopedide görülür (Resimli, 5/3053). Kimi tarihçiler ise Yunanlılar’ın Bizans mirasını, Yunan tarihçileri ile uyum sağlayarak kabul etmişlerdir: "Roma devlet tarzı, Grek kültürü ve Hristiyan inana birleşerek Bizans’ı ortaya çıkardı. Bizans’ın bu üç unsurunu birbirinden ayırmanın imkânı yoktur. Bunlardan biri çıkarılsa Bizans’ın varlığı düşünülemez. Dolayısıyla daha sonraki yüzyıllarda Türk-Yunan ilişkilerinde Ortodoks kilisesinden söz etmemek imkânsızdır” (Ercan 197). Türk-Yunan ilişkilerini, Osmanlı-Bizans ilişkilerine dayandıran M. Hatipoğlu ve Bizans ve Yunanca geleneğinin “kilise eğitimi ile devam ettiğini” gösteren 1. Ortaylı da (1985) “mirası” görmektedir
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.