Fetret Ehli; sözlükte "zayıflık, sakinlik, kesilmek" anlamlarına gelen fetret kelimesi dinî terim olarak, daha çok İsa (as) ile Peygamberimiz (sav) arasında peygambersiz geçen dönem için kullanılır. Bu dönemde yaşayan insanlara da "fetret ehli" denir.
Eş'arî ve Maturidî âlimleri fetret ehlinin durumu hakkında ihtilaf etmişlerdir. İmam Maturidi'ye göre fetret dönemindeki insanlar Allah'ın varlığını ve birliğini aklen bulmak mecburiyetindedir. Aksi halde bu insanlar cehennemlik olurlar. İmam Şafii ve Eş'arî ise "Biz bir peygamber göndermedikçe azab etmeyiz." (Isra, 15) ayetine dayanarak fetret dönemi insanlarının ne halde olurlarsa olsunlar ehl-i necat (yani cehennemden kurtulmuş kimseler) olacağını kabul etmişlerdir.
İmam Gazali insanları üç kısma ayırır. Birinci kısım: Peygamberimiz (sav)'in ismini duymamış, kendilerine İslâm tebliğinin ulaşmamış olduğu kimseler. Bunlar ehl-i necat olacaklardır. İkinci kısım: kendilerine İslâmiyet tebliğ edilmiş olanlar. Bunlar İslâm'ı kabul etmezlerse cehennemlik olurlar. Üçüncü kısım: İslâm'ın kendilerine yanlış tanıtıldığı kimselerdir. İmam Gazali "Kanaatime göre bunların durumu birinci gurupta olanların durumu gibidir" der.
Sayfa 137 - Süeda Yayınları
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.