Gelişimin en kapsamlı, en derin ve içerik bakımından en zengin öğretisi olarak, Hegel diyalektiği, Marx ve Engels tarafından, klasik Alman felsefesinin en büyük başarısı olarak kabul edilmekte idi. Gelişim ilkesinin, evrim ilkesinin her hangi bir başka formülasyonunun tek-yanlı ve içerik bakımından yoksul olduğunu düşünüyorlardı, ve doğada ve toplumda gerçek gelişim çizgisini (ki bu, çoğu zaman sıçramalar, altüst oluşlar ve devrimler yoluyla ilerler) ancak çarpıtıp, bozacağına inanıyorlardı.
Sayfa 17
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.