‘’Geleceğe inanıyorum. Bence insan bir gelecek hayal etmeli ve onun içinde yaşamalı.’’ Yoksa yaşamanın ne anlamı kalır, değil mi? Personel, Altıbin isimli bir uzay gemisinde, gelecekte geçiyor. Bu uzay gemisi yeni bir gezegene keşif amacıyla gönderiliyor. Gemide insanlar ve insanlar tarafından üretilmiş olan ‘’insansı’’lar var. Birlikte çalışıyorlar. Bütün vakitlerini çalışarak geçiriyorlar. Bu yönden biraz köleye benziyorlar ve satır aralarındaki kapitalizm eleştirisini çok yerinde buldum. İnsanlar ve insansılar, yeni gezegendeki bilinmeyen ‘’nesneler’’i araştırıyorlar. Bu nesneler büyüklü küçüklü, şekilli şekilsiz, farklı özelliklere sahip. Fakat bu nesneler insanların ve insansıların duygu, düşüncelerini ve algılama biçimlerini etkilemeye ve onları değiştirmeye başlayınca, dünyadan bir komite bu olayı araştırmak için gemiye gönderiliyor. İşte bizim okuduğumuz da gemideki insan ve insansıların gemi ve nesneler hakkındaki tanık beyanları. Bu açıdan çok yaratıcı ve farklı bir metindi. Kitabı okurken ölümlülük, insanlık ve teknoloji, çalışma hayatı gibi konuları sorguluyorsunuz ve her şeyi tanık beyanlarından öğrendiğiniz için ipuçlarını takip ederek nasıl bir kurgusal evrenin içinde olduğunuzu çözmeye çalışıyorsunuz. Çoğu şey muğlaklığını koruyor ve bence kitabın büyük çoğunluğu karanlıkta kalıyor. Gerçekten uzun zamandır böylesine özgün bir bilim kurgu okumamıştım. Beni tatmin etti. İlk başta nesnelerin insan ve insansıları neden değiştirdiğini anlayamadım. Sonradan yazarın bu metinleri Lea Guldditte Hestelund’un bir sergisi için yazdığını, sonradan roman olarak yayınladığını öğrenince taşlar yerine oturdu. Kitaptaki gizemli nesnelerin insanları etkilemesi gibi sanat eserlerinin de bizi etkileyip değiştirmesine bir gönderme olarak yorumladım bu durumu. Bilim kurgu sevenler kadar pek sevmeyenlerin de bu kitaptan keyif alacağını düşünüyorum. Listenize ekleyiniz.

PersonelOlga Ravn · Can Yayınları · 0107 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sedef