Herkese merhaba arkadaşlar. Bugün karşınıza, ilk okumamı üniversite hayatımın sonlarına doğru yaptığım ve son okumamı ise öğretmenlik hayatımın başında yaptığım Amerikalı yazar Rıchard Bach tarafından yazılan “Martı Jonathan Livingston “ ile geldim. Martı çocuklar için yazılmış bir öykü kitabı gibi görünsede biz yetişkinliklerin çıkaracağı çok şey var. Kitap, 147 sayfadan oluşuyor ve neredeyse yarısı siyah beyaz çizilmiş martı fotoğraflarından oluşuyor. Bu yüzden benim okumakta en çok keyif aldığım kitaplardan biri. Huşu içinde kitabı okurken siyah beyaz fotoğraflardan hayatın anlamını aramak bana çok büyük haz veriyor. Yada siyah beyaz fotoğraflarda hayatımızı renklendirecek şeyleri aramakta diyebiliriz. Kitapta, tek gayeleri karınlarını doyurmak olan martılardan farklı bir martı olan Jon için mesele sadece uçmaktı. Uçmayı farklı bir tutkuyla seviyordu.Yani diğer martılardan farklıydı ve öğrenmek istiyordu. Uçuş ile ilgili ne varsa. Kendi kendine uçuş denemelerinde içinden bir ses bazen “sen martısın kısa kanatların var. Sınırların belli. “ gibi şeyler söylesede Jon, hata yapmaktan korkmuyordu. Sürekli yeni şeyler deniyor sürekli uçuşunu geliştirmeye çalışıyor hızını arttırıyordu. Jon bunları başardığında özgür olacağını düşünüyordu. Yani şartlar ne olursa olsun kalıplarının dışına çıktığında bu onu özgür yapacaktı. Çünkü şu an özgür değildi. Belirli kalıplarda yaşayan bir martıydı. Farklı düşünen, yenilikçi olan herkesin her şeyin başına geleceği gibi Jon da diğer martılar tarafından dışlanmış,konuşma yasağı konmuştu. Daha sonra Jon kendi gibi olan martılar ile tanıştığında hayallerinin ne kadar da mümkün olduğunu, önemli olanın inancını kaybetmemek olduğunu ve hangi şartlarda olursa olsun hayalleri için imkanın her zaman olduğunu öğrenmişti. Böylelikle Jon bir öncü olmuştu ve kendi gibi düşünen martıların öncüsü ve hocası olmuştu. Artık sadece kendi için öncülük yapmıyor bir nevi başka martılara öncülük yapsın diye talebeler yetiştiriyordu. Bir zaman sonra Jon ve Jon’un yetiştirdiği öncüler bu dünyadan ayrıldığında Jon’un düşünceleri ve eylemlerinden geriye sadece ölüm yıldönümünde martıların gagalarında odun parçası bıraktığı anıt mezar kalmıştı. Ne düşüncelerini ne ideolojisini ne öğrenmeye olan tutkusunu kimse hatırlamıyordu. Kısacası Jon putlaştırılmıştı.. Altını çizmeden duramadığım, beni durup durup düşündüren, hayallerimi ve umudumu diri tutmamı sağlayan bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Herkese iyi okumalar

Martı Jonathan LivingstonRichard Bach · Epsilon Yayınları · 201167,1bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muharrem Can ARICAN