Muhteşem bir dünyanın muhteşem çocukları olamadık.
Payımıza kötülük düştü,
Kırıldı birdenbire bütün sözcükler,
Acı bir akıntı başladı içimizde.
Dünya macera tuhaf insanlarla tanıştık,
Olan oldu çaresi yok.
Birdenbire yeni denizlere karıştık.
Nasıl şaşılmazdı olup bitene,
Yıllarca nasıl oturup ağlaştık boş şehirlerde.
Bölüştü bölüşülecek olanı çağdaşlarımız,
Evimiz boş, saatler yanlış, çocuklar yok artık.
Payımıza kötülük düştü...
Ah çingene bebek,
Seni artık kötülükler sevecek.
Delirecek kederim dudaklarında,
Düşünme artık yağmurlarıma sığınmayı,
Belki yağmurlar hiç gelmeyecek...
Sıtkı Caney
·
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.