muazzam bir betimleme örneğiydi tüm kitap. böylesine basit bir konuyu sırf betimlemelerle 400 sayfalık hale getirmiş mishima. japon tarihi benim için biraz karmaşık olsa da değindiği noktalarla dönemi de çok iyi özetlemiş. öyle ki okurken kendi geçiş dönemleri eserlerimizi hatırladım. özellikle yakup kadri, sevgi soysal gibi isimler geldi aklıma. favori karakterim honda oldu. diğerlerinden farklı, daha başka düşüncelere sahip biriydi. satoko ve kiyo'nun şımarıklıklarından çok uzaktı. kiyo'nun olanaksızlığa olan düşkünlüğünü açıkladığı kısım belki de hepimizin kavradığı problemi nihayet ortaya atmıştı. hakikaten de olanaksızlığı, yoğun duyguların insafına kalmayı seviyordu kiyo. akıl karışıklığı, histerik durumlar peşinde koşmayı arzuladıklarıydı. belki gerçekten de satoko'yu sevmemişti. yazlıkta buluştukları gece yaptığı şaka gerçekliğin kendisiydi. seri olduğunu bildiğimden sonun böyle olacağını tahmin etmemiştim. hatta bu iş nereye kadar böyle gidecek diye düşünmüştüm ama son... çok farklı bitti ve kalan kitaplarda neler anlatıldığını merak ediyorum. sonuna şaşırdığım kadar üzüldüm de. çünkü sadece bir karakteri kaybetmedik, başka bir karakterin hislerini de yitirdik. yani honda'nın. her ne kadar kendini tutkudan uzak, özellikle kadınların güzelliğine hayran kalan biri olarak anlatsa da kiyo'ya olan ilgisi şüphesizdi. açıkça belirtilmiş olmasa da bana öyle hissettirdi. içinde kendine bile anlatamadığı çünkü henüz keşfedemediği şeyler vardı. bilmiyorum, kiyo'ya aşık olabileceğini söylediği andan bu yana öyle düşünüyorum. sonraki kitaplar belki bu kısımlara değinir.

Bahar KarlarıYukio Mişima · Can Yayınları · 2018616 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sena m.