EY MEVSİMLER, ŞATOLAR
(MUTLULUK)
Ey mevsimler, şatolar
Hatasız hangi ruh var?
Ey mevsimler, şatolar,
İnceledim uzun uzun
Büyüsünü mutluluğun.
Selam ona, sesi her an
Duyulur Galya horozundan.
Arzudan, özlemden uzak
Ömrüm mutluluğa tutsak.
Bu büyü ruhu, bedeni
Aldı, güçsüz koydu beni.
Bitmeli mi sözüm artık?
Böyle istiyor mutluluk!
Ey mevsimler, şatolar!