~ Keskin kılıç var sonunda: ama göğe insanın işlerini
Gözlesin diye sayısız göz veren ey ilahi güçler:
Nasıl oluyor da gözlerine perde çekmiyorlar ilelebet
Bunlar doğruysa eğer, okumak bile kızartırken yüzümü?
Ey sırça güzel, seni istedim, hala da isterdim,
Bu gösterişli sandık menfurluk dolu olmasa.
Ama bil ki aklım isyan ediyor artık;
Kim ki içindeki günahı bile bile uzanır kilide
Makbul adam değildir zerrece.
Sen güzel bir kemansın, teller duyguların,
Dokununca insana meşru müziği tattıracak,
Göğü yere çekip tanrıları sus pus edecek;
Ama vaktinden önce çalınırsa
Yalnızca cehennemi ayağa kaldıracak.
(Prenses'e döner.)
Doğrusu, umurumda değilsin.
~ İşlediği günahları işitmeyi kimse sevmez;
Söylersem yüzünüze karşı hakaret etmiş olurum.
Hükümdarların icraatlarını anlatan kitap varsa birinde
Saklamalıdır o kitabı etrafa göstermek yerine;
Kötülüğün söylentisi azgın rüzgar gibidir,
İnsanın gözüne toz kaçırır yayılmak isterken;
Ama sonu böyle pahalıya patlayacaksa,
Nefes tutulur, yaşlı gözler gayet berrak görür
Canlarını yakacak havayı. Kör köstebek sivri
Tepeler yığarken göğe doğru, ezilir gider zavallı kurtçuk
Dünyanın insan zulmüyle inlediğini anlatacağım diye.
Kral dünyanın tanrısıdır; menfur da olsa isteği kanundur;
Zeus yoldan çıksa, kimin haddine Zeus'a aman demek?
Senin bilmen kafi; daha da bilinsin istemezsin,
Daha fena olacağını bilir, ezer geçersin.
~ Nezaket nasıl da saklıyor günahı,
İkiyüzlülük herşeye hakim olunca,
Herşey sadece şeklen iyi görünüyor!
Ama yanlış anladığım doğruysa,
O zaman açık ki iğrenç ensestle
Ruhunu kirletecek kadar kötü değildin;
Öte yandan hem baba hem oğulsun
Evladına yakışıksız temaslar yoluyla,
Bu zevkler babaya değil kocaya yakışır;
Kız da anasının etiyle besleniyor,
Ana-baba yatağını lekelemek yoluyla;
Yılan gibi ikisi de, en tatlı çiçeklerden
Beslenseler de zehir üreten.
Elveda, Antakya! akıl gösteriyor insana,
Geceden daha karanlık işler yapıp da utanmayanlar
O işleri ışıktan saklayacak hiçbir yoldan sakınmazlar.
Bilirim ki bir günah bir yenisini doğurur;
Cinayet öyle yakındır şehvete, ateş dumana nasılsa.
Zehir ve ihanet elleridir günahın,
Ve kalkanlarıdır, utancı savuşturmanın:
Kendini aklamak için hayatıma kastetmeyesin diye
Kaçarak kurtulacağım bu tehlikeden öyleyse.
~ Geceden daha karanlık işler yapıp da utanmayanlar
O işleri ışıktan saklayacak hiçbir yoldan sakınmazlar.
~ İnanç nasıl da oyuncağı oluyor sahtekarlığın!
Bu sahte duygu gerçek kederin yerine geçiyor
~ Hiçbir maske daha fazla yakışmaz hainliğe
Yumuşak ve sevecen dalkavukluktan.
~ Antiochus ve kızında canavarca şehvetin
Uygun ve adil ödülünü dinlediniz.
Perides, kraliçesi ve kızında, şiddetli ve inatçı
Kaderin kurbanı olsa da yıkıma karşı koyan namus,
Gördünüz, tanrıların desteğini aldı ve
Sonunda neşeyle taçlandırıldı.
Helicanus'da bir hakikat, inanç ve sadakat
Kişisini kolayca teşhis edebilirsiniz.
Muhterem Cerimon'da da açıkça görülüyor
Bilgili hayırseverliğin her daim taşıdığı değer:
Alçak Cleon'la karısına gelince, haberi
Yayılınca Perides'in şerefli adına yaptığı
Lanetli hareketin, şehir öfkeyle ayaklanıp
Onu da onun olanları da yaktı sarayının içinde:
Tanrılar cinayetin cezasından hoşnut gibiler
İşlenmemiş, kastedilmiş bile olsa.
Sabrınız için ödülünüz yeni neşeler olsun!
Bizim oyunumuz da böylece son bulsun.
·
266 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.