ODTÜ Kitap Topluluğu bu dönem beni Oruç Aruoba ile tanıştırdı. Yazarın adını ilk topluluk vesilesi ile duydum. Kitap; ölüm, yaşam ve felsefe üzerine şiirsel bir üslüpta ele alınarak hazırlanmış. Kitabın en başındaki “Hazırlanış” kısmı benim kitaba gayet güzel düşüncelerle başlamama sebebiyet verse de ileri kısımlarda biraz sıkıldığımı belirtmem gerek. Gerçi “Hazırlanış” kısmında olağandışı bir özellik de gösteremem ancak üslubu hoşuma gitmişti. Kendisi de “İşte” kısmında – yani felsefe ile alakalı olan bölümünde- felsefenin üslüpla anlatılageldiğinden, kişinin kendisinin üslubundan ibaret olduğundan bahsediyor. Bazı arkadaşlarıma- ve bana göre de- çokça kez tekrara düştüğü de bir doğru. Ancak anlam yüklemek niyetiyle okumaya başlayan okuyucu illa ki ufkunu açacaktır bu kitapta da. Bu dediklerimden kitabın lafügüzaftan meydana getirildiği çıkartılmasın. Aksine özellikle felsefe kısmında gayet didaktik ve bir o kadar da felsefenin yapılışına dair yorumlamalar fikrimce kayda değer. Bütün bunlara rağmen belki böyle bir konunun şiirin üslubuna yakıştırmamam ya da kitabı roman/hikaye okurcasına bir çırpıda okumamdan dolayı kitap bana pek hitap etmedi. Ara sıra rastgele bir sayı seçip okunulması gereken bir kitaptı belki de.
De ki İşteOruç Aruoba · Metis Yayınları · 20185,1bin okunma
·
1 artı 1'leme
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
