Ah, kollarımı uçuruma doğru açtım ve aşağıya! aşağıya! diyerek nefes alıp verdim, çektiğim işkenceleri, acıları, buradaki dalgalar gibi uçuruma, rüzgara karıştırma hazzıyla kendimden geçtim. Ah! - ayağını yerden kesip bütün acılara son vermelisin! - Henüz vadem dolmadı, bunu hissediyorum! Ah Wilhelm! O kasırgayla bulutları yarıp, sel sularını tutmak için varlığımı seve seve feda ederdim! Ne dersin! Bu zindan mahkumu bir kez olsun bu coşkuyu yaşamayacak mı?
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.