Tüm Zahhmetine Rağmen
O sıralar bir kitapta okuduğum 'Hayatım Rabbani bir mektuptur,' cümlesinin karşıma çıkması da tesadüf olamazdı. Hayatım O'nun yazdığı bir mektupsa, bu hayat bana değil, O'na aitse, O istediği harfi, sözcüğü, cümleyi yazardı. Kendisine ait hayatın üzerine. Rabbim, dedim, hayatım Rabbani bir mektupsa eğer, yaşadığını tüm acılar, kederler, musibetler Sen'in yaz- dığın bir sözcüktür. Sen'in yaratmanla oluşan bir haldir, Sen'in eserindir. Sen'in sonsuz isimlerini gösteren bir yaşantıdır. Eğer acı çekmem Sen'in isimlerinin tecellisine mazhar olma hali ise, bu hal Sen'i anlatıyor demektir. Acı çekmem Sen'i anlatıyorsa, Sen'in isimlerinin tecellisine mazhar oluyorsam, bundan vallahi şikâyet etmiyorum şu andan itibaren. Sen'in için, Sen'in isimlerinin tecellisi için acı çekiyorsam, rahatım kaçıyorsa, Sen'in için bu bedele değer Rabbim...
Taş, toprak, ağaç, hayvan olarak değil, insan olarak yaratıldığıma şükretmeye başladım. Tüm zahmetine rağmen, insan olmanın değerini tatmaya başlamıştım. İçimde sürekli hissettiğim hüzne sarılasım geliyordu artık. Kederlerimi kucaklamak istiyordum. Hepsi, her şey güzel geliyordu. O'nu tanımaya vesile olan her acı, her keder kutsallaşmıştı gözümde.
Sayfa 148Kitabı okudu
··
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.