Bir çok kişinin övgüyle bahsettiği o kitap Şeker Portakalı. İlk okuduğumda ben de çok etkilenmiştim. Bu defa büyü bozuldu galiba. Tabi ki bir çok kitaptan daha etkileyici.
Yaptığı yaramazlıklarla sürekli dayak yiyen küçük Zeze'nin hikayesi. Sevilmeyen, dövülen, hatta şeytanın vaftiz oğlu olduğu söylenilen Zeze... Hayal dünyası bir çocuğunkinden çok daha büyük. Duyguları yetişkinlerin boy ölçüşemeyeceği seviyede. Hayal dünyasında atıldığı maceraları ve küçük şekerportakalı fidanıyla okuyanın yüreğinde izler bırakıyor. Anlaşılamamış, sevilmemiş bir çocuk olmak çok yaralayıcı. Üstüne bir de sevdiğini, sevenini kaybetmek... Küçük yüreğin kaldırabileceğinden çok fazlasını kaldırıyor.
Kitap bir zamanlar yasaklanmış. Kullandığı argo kelimeler, dini simgeler sebep olmuş buna. Ben de bir çocuk kitabında argo kelimeler kullanılmasına karşıyım. Bu yüzden yetişkinlerin okuması daha doğru olur.
