Aslında en iyi inceleme ve açıklama kitabın sonunda yapılmış.kahramanlar çocuk fakat kitap çocuk kitabı değil.iyiler,kötüler,akıllılar,güçsüzler siyah beyaz gri hepsini ayırt edebiliyorsunuz okurken.toplumu bi arada nizam içerisinde tutan,ya da onları ayrıştırıp ahlaki ve toplumsal kurallardan uzak kendi küçük kolonisini kurmaya çalışan,birleştirici ve ayrıştırıcı herşey isim ve nesnelerle simgeselleştirilmiş.kitabın son sözünü okuduğunuz zaman ne okuduğunuzu anlıyorsunuz,taşlar yerine oturuyor.kendi haline,başsız bırakılan toplumun iyi ve düzen içerisinde yaşamak varken nasıl kötü ve barbarlığı seçtiğinin,işlerine geldiğini yaptığının resmidir bu kitap.yazara katılıyorum.Bebek de olsanız yetişkinde olsanız iyilik ve kötülük tohumu ruhunuzda ekilidir.uyuyordur.ve siz hangisini beslerseniz o kazanır.