Yalnızlığım hep seslidir benim. Kitap okurken, mesela, sözcüklerin ulu orta haykırışına, satır aralarının sarı soluk dinginliği karşılık verir. Bazen neşeli şarkılar yükselir sayfalardan, bazen de dizginsiz kalabalıkların uğultusu...Kitapların sesini severim ama bezen sesler duyulmaz olur. O zaman kitabı kapatır, sessizliğin sesini beklerim.
Sayfa 93
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.