Koşu nasıl bir spordur bir de benim ağzımdan dinleyin, koşucuyum ben. Oryantiring, yarışırken bana yaşam mücadelesi gibi geldi hep. Elinizde sadece bir harita ve gideceğiniz bir dolu hedef var. Çukurlar, tümsekler, ağaçlar,yokuşlar, bozuk yollar... Yarışta tanıdıklarınızı tanımazsınız. Yalnızsınız, bir başınızasınız. Çevrenizde koşan onlarca insan var ancak onların koşması sizin aleyhinize işleyen bir durum. En son ya yarış bitsin kurtulayım diye dua edersiniz ya da yarışı rekabet havasından çıkmadan bitirir yarış boyu güçlü, dirayetli duruşunuzu sergilersiniz. Ben koşuyu tek kelimeyle tanımlayacak olsam hırçınlık derdim. Koşu hırçındır, dayanıklılık gerektirir. Güzel başlarsınız, başta ısınırsınız, açar insanı, kilometreler geçer bir bakmışsınız kalbiniz kafanızda atıyor, görüşünüzü saç diplerinizden düşen terler bozabiliyor -yine de kaşlarınıza binlerce teşekkür ediyorsunuz terinize set olduğu için- yanmaya başlıyorsunuz, vücudunuzun dört bir yanından kas ağrısı çekiyorsunuz, kalp atışlarınızı kulağınızda duyumsuyorsunuz, ciğerlerinizin hava doldurup boşaltmaktan bitkin düşmüş gibi bir hali var. Vücudumuz böyle zorluk çekerken bizi koşuya devam ettirten güç nedir? Belki fiziki tatmin, belki yarıştan kazanacaklarınız.. Koşunun adı "amok koşusu" olduğunda tanımlar, şartlar bütünüyle değişiyor. "İşte Amok... evet Amok, şöyle oluyor: Bir Malezyalı, herhangi bir sıradan, kendi halinde adam içkisini içiyor... Ruhsuz, ilgisiz, donuk bir biçimde oturuyor oracıkta... tıpkı benim odamda oturduğum gibi... sonra ansızın ayağa fırlıyor, hançerini kapıyor, sokağa fırlıyor... dosdoğru koşuyor, dosdoğru... nereye gittiğini bilmeden... Yoluna ne çıkarsa, insan olsun hayvan olsun, hançerini saplıyor, akan kan onu daha da çıldırtıyor... Ağzı köpürüyor, kudurmuş gibi uluyor... ama koşuyor, koşuyor, koşuyor, ne sağa bakıyor ne sola, acı acı haykırarak, elinde kanlı hançeriyle, korkunç koşusunu sürdürüyor... Köylerdeki insanlar bu Amok koşucusunu hiçbir gücün durduramayacağını bilirler... o gelirken uyarmak için ‘Amok! Amok!’ diye haykırırlar ve herkes kaçışır... ama o bunları hiç duymadan koşar, görmeden koşar, önüne çıkanı devirir... sonunda kuduz bir köpeği vururcasına vurup öldürürler onu ya da o ağzından köpükler çıkararak yere yığılıp kalır..." diyor Zweig. Kaleminin tasvir gücüyle tabloyu önünüze çiziyor, anı canlandırıyor ve size bizzat tabloyu yaşatıyor. Amok koşucusu ne için mücadele eder? Kaybedecek hiçbir şeyi kalmadığı için cinnet geçiren amok koşucusunun bu koşudan ne kazancı olabilir? ulaşılacak hedefleriniz olmazsa nasıl bir bitiş yaparsınız? #spoiler Kitabı bitirdiğinizde her amok koşucusunun katliamcı olmadığını görecek, hatta belki kendinizde bir amok koşucusu bulacaksınız. Keyifli okumalar.

Amok KoşucusuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021111,3bin okunma

··

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.